Ben düşler ülkesinde doğdum
Uyudum çok zor oldu  ama büyüdüm
Uyandığımda adaletin olmadığını gördüm
Ne sığınacak liman kaldı yüreğimde
Ne basımı koyacak güvenli bir diz
Oysa ne çok heves ettik büyümek için
Keşkelerden uzak bir yaşam düşlerken
Hayatımız keşkelerle dolup taştı
Attığımız her adımımız ürkek
Her bakışımız anlamını yitirdi
Ellerimiz nasır bağladı yüreklerimiz kabuk
Dostluktan korkar olduk
Gözlerimizi kapadık kulaklarımızı tıkadık
Ellerimizi görmesinler avuçlarımızı kapadık
Oysa büyüyünce mutlu olacaktık
Belki de  bu yüzden çoğumuz
Öksüz ve yetim kaldık
Sevdalarımız eksik duygularımız yarım
Yüreklerimiz acı ile yaşadık