https://www.yazi-yorum.net/wp-content/uploads/2020/06/hakkimizda.jpg

Sana bakıyorum uzaktan. Ellerine, gözlerine, yüzündeki her mimiğe dikkat kesiliyorum… Saçlarını savurmana, ani irkilmelerine, kremi yüzüne nasıl itinayla sürdüğüne bakıyorum.
Seni öyle iyi tanıyorum ki, kızgınlığında gözlerindeki pırıltıları bile görebiliyorum… Ya da istemsizce gülümsememe neden olan şen kahkahalarını duyabiliyorum. Birçok şeyi yeni yeni öğreniyorsun ve İnan bana öğreneceklerin henüz bitmedi. Gözlemlediğin, dinlediğin…

Konuşmadan iki kere düşündüğün çağdasın şimdi biliyorum.Artık fazlaca detaycı olduğunu bile söyleyebilirim. Empati yeteneğini kullanmakta oldukça başarılı olan,başkalarının düşüncelerine saygı göstermeyi öncelikleri arasında tutan sen bile anlayamıyorsun şimdilerde. Öyle kocaman gözlerinle,şaşkın şaşkın bakma bana,neyi kastettiğimi bal gibi biliyorsun işte… Kimin hangi olay karşısında nasıl davranacağını, zaman zaman kestirebilsen de, olabilirliğine ihtimal vermediğin söylemlerine ve eylemlerine her seferinde şaşırıyorsun insanların…Her seferinde canını acıtıyor,gözlerini kanatıyorsun… Onlar doğru ise bulunduğun yeri,sen doğru işen bu yaşananların aldı ne hiç bilmiyorsun… Kimse senden farklı değil… Hayatın getirisini zor bile olsa kabullenmek zorundasın.

Sevgisizliği, nefreti, merhametsizliği gör ama hep başka taraflara bakmaya çalış. Güneşe dön yüzünü…Hiçbir nedene bağlayamadığın o anlamsız bahanelere kapat kulaklarını. Olabildiğince saklan kendi öykünde. Çocukken ne kolaydı dimi. Gözlerimizi kapatır,görmüyorsak ortadan kaybolduğumuza inanırdık. Kendimizi saklama, savunma kaçırma yöntemimizdi bu bizim.Tek bir hareket ,gözleri kapatmak yetiyordu.Şimdi öyle mi? Güçlüsün… Sahip olduğun değerler, inançların seni güçlü kılan… Buna rağmen korkuyor çoğu zaman kaçamıyorsun… Susmalarını istiyor, onlar konuşmadıkça sen daha fazla yoruluyorsun…