https://www.yazi-yorum.net/wp-content/uploads/2020/06/hakkimizda.jpg

Çağdaş Türk edebiyatının önemli isimlerinden birisidir. Türk öykücülüğünde genellikle “küçük insanlar” diye adlandırılan toplumun ezilmiş, hakkı yenmiş, duyarlıklı iç dünyaları keşfedilmemiş insanlarını yazmıştır.  Öykünün yanı sıra şiirden, romana, gezi yazısından, denemeye ve çocuk edebiyatına kadar edebiyatın farklı türlerinde eserler vermiş, öykülerinin bazıları tiyatro sahnesine ve sinema perdesine taşınmıştır. 1970’li yıllarda en çok dikkat çeken üç kadın yazardan biri olarak Sevgi Soysal ve Adalet Ağaoğlu’yla birlikte anılır.
29 Ekim 1932’de İstanbul’da doğdu. Babasını küçük yaşta kaybetti. Yalova ve İstanbul’un değişik okullarında ilköğretimini tamamladı. Ailesinin kısıtlı ekonomik imkanları nedeniyle ortaokula gidemedi.
1950’li yıllarda tiyatrocu olmaya karar verdi. Bir süre Küçük Sahne’de bulundu. Uzun bir süre resim ile ilgili çalışmalar yaptıktan sonra tamamen edebiyatla ilgilenmeye karar vererek çalışmalarını bu alana yöneltti. İlk öyküsü Olumsuz Hikâye, 1956’da Seçilmiş Hikâyeler Dergisi’nde yayınlandı. 1956’dan 1958’e dek öykülerini Türk Dili, Yenilik ve Pazar Postası’nda yayımladı. 4 Temmuz 1958’de karikatürist Turhan Selçuk ile evlendi.  Boşanma ile sona eren bu evliliğinden kızı Aslı dünyaya geldi. Eserlerinde salt ön adı olan Füruzan adını kullandı. Parasız Yatılı ile Sait Faik Hikaye Armağını’nı aldığında törene eşi Turhan Selçuk’la birlikte katıldı.
Yazarlığının ilk dönemini “gençlik hevesi” olarak tanımlayan Füruzan,  asıl eserlerini 1960’lı yıllarda vermeye başladı. 1964-1972 arasında DostYeni Dergi ve Papirüs‘te yayınlanan öyküleriyle dikkat çekti.
İlk kitabı Parasız Yatılı ile 1972 Sait Faik Hikâye Armağanı’nı kazanınca ünlendi. Bu ödülü kazanan ilk kadın yazar unvanını aldı.  Parasız Yatılı’yı Kuşatma (1971) ve Benim Sinemalarım (1973) adlı öykü kitapları izledi. Öykülerinde kötü yola düşmüş kadın ve kızların, çöküş sürecindeki burjuva ailelerin, yeni yaşama koşullarından bunalan, yurt özlemi çeken göçmenlerin, yoksulluk içinde yaşama savaşı veren, tek silahları sevgi olan yalnız kalmış kadınların, çocukların dramlarına sevecen bir bakışla eğildi. Benim Sinemalarım kitabının ardından öyküye 9 yıl ara verdi.
1974’te ilk romanı Kırkyedililer ‘i yayımladı. Türkiye tarihine 68’liler olarak geçmiş, devrim ve isyancı bir kuşak olan 1947 doğumluların hikâyesini anlatan eser, geniş bir kitle tarafından sevildi, 1975’te Türk Dil Kurumu Roman Ödülü’nü aldı.
1975 yılında Alman Akademik Değişim Servisi (D.A.A.D.) adlı bir sanatçı programı kapsamında davet edildiği Berlin‘e gitti ve bir yıl kaldı. Bu şehirde Türk işçilerle röportajlar yaptı. Röportajlarını Yeni Konuklar adlı kitabında topladı (1977). Dokuz Çağdaş Türk Öykücüsü (1982) adlı antolojisini ve Türkiye Çocukları (1979) adlı çocuk kitabını da Berlin’de hazırladı.   Füruzan, daha sonraki yıllarda da göçmen ve gurbetçi işçi sorunları üzerinde durmuştur. 1988’de yayımlanan, belge niteliğinde bir kitap olan Ev Sahipleri ‘nde Almanya’nın önde gelen aydınları ve konuk işçileriyle konuşmalar yaptı. 1988’de yayımlanan ikinci romanı Berlin’in Nar Çiçeği ‘nde de Almanya’daki göçmenlerin hayatını işledi.
Ah Güzel İstanbul öyküsünden uyarlanan aynı isimdeki filmde 1981’de Ömer Kavur ile birlikte senaryo çalışması yaptı. Film, hiçbir filmin birinciliğe değer görülmediği Antalya Film Festivalinde ikincilik ödülü aldı.
1982’de yayımladığı Gecenin Öteki Yüzü kitabında yer alan ve kitapla aynı adı taşıyan öykü, 1986’da TRT tarafından dizi olarak çekildi. Dizi, TRT ve Modern Gazeteciler Kurumu tarafından en iyi dizi olarak seçildi. Bütün çekimlerde sette bulunan Füruzan, bu deneyimden sonra kendisi de yönetmenlik yapmaya karar verdi. 1988-1989’da “Benim Sinemalarım” adlı öyküsünü senaryolaştırdı ve 1989’da çevre tasarımcısı Gülsün Karamustafa ile birlikte aynı adla sinema filmi olarak çekti. Film, uluslararası festivallerde büyük ilgi gördü.
Yazar, Redife’ye GüzellemeKış Gelmeden ve Sevda Dolu Bir Yaz adlı öykülerini ise oyunlaştırmıştır. “Kış Gelmeden” ve “Sevda Dolu Bir Yaz” Ankara Devlet Tiyatroları tarafından sahnelendi.
1991’de Lodoslar Kenti adlı ilk ve tek şiir kitabını yayımladı.
Kariyeri boyunca hiç soyadı kullanmamasını:
“Ben o yıllar çok ünlü bir soyadı taşıyordum. Çok ünlü, çok saygıdeğer iki adamın kendi akıllarıyla,
emekleriyle ve yetenekleriyle ünlendirdiği saygıdeğer bir soyadıydı. Ben, o ünlenmiş soyadının bana
sağlama ihtimali olan kolaylıklarına hiç yanaşmak istemedim. Ben, yazarlığımın sınanmasını öyle
bir şekilde tek başıma yapıp bu büyük addan yararlanmamalıydım.” şeklinde açıklar.
Bosna Savaşı esnasında Balkanlar‘ı kapsayan yolculuğunun izlenimlerini İşte Bizim Rumeli (1994) ve yeni baskısı Balkan Yolcusu (1996) kitaplarında paylaştı.
Yapıtları başta Almanca olmak üzere İtalyanca, İngilizce, Fransızca, Boşnakça, Bulgarca, Farsça gibi çeşitli dillere çevrilmiştir.
2006 yılında Ankara Öykü Günleri Onur Ödülü alan yazar, 2008 yılında 27. İstanbul Kitap Fuarı‘nın Onur yazarı olarak seçilmiş ve hakkında Füruzan Diye Bir Öykü adlı kitap hazırlanmıştır.
Öykü

  • Parasız Yatılı (1971, Bilgi)
  • Kuşatma (1972, Bilgi)
  • Benim Sinemalarım (1973, Bilgi)
  • Gecenin Öteki Yüzü (1982, Adam)
  • Gül Mevsimidir (1985, Can)
  • Yedi Öykü (1992, Gendaş)
  • Sevda Dolu Bir Yaz (1999, YKY)
  • Toplu Öyküler (2004, YKY)
  • Haraç (2008, Notos)
  • Yaz Geldi – Seçme Öyküler (2009, YKY)

Roman

Gezi ve röportaj

  • Yeni Konuklar (1977, Bilgi)
  • Ev Sahipleri (1981)
  • İşte Bizim Rumeli (1994, Can)
  • Balkan Yolcusu (1996, YKY)

Oyun

Şiir

  • Lodoslar Kenti (1991, Can)

Çocuk kitabı

  • Die Kinder Der Türkei (1979, Türkiye Çocukları)